Τέλειοι μαθηματικοί υπολογισμοί από τον Βαν Γκογκ

Έναστρος ουρανός

Θυμάστε τις θεωρίες του Νταν Μπράουν στον "Κώδικα Ντα Βίντσι" ότι η φύση υπακούει σε απίστευτους μαθηματικούς κανόνες και ότι όλα τα μεγάλα έργα τέχνης υπόκεινται σε πολύ αυστηρές αναλογίες;

Οι πιο πρόσφατες μελέτες στο έργο του Βαν Γκογκ, και ιδιαίτερα στο έργο "Έναστρος ουρανός" αποδεικνύουν ότι ο Βίνσεντ ήταν ή μεγαλοφυής μαθηματικός ή, απλά, το ταλέντο του αποδείχτηκε (επιτέλους) και με όρους των μαθηματικών...Οι χαοτικές δίνες των...ουρανών που σχεδίαζε ο Βαν Γκογκ ακολουθούν με ακρίβεια τις μαθηματικές περιγραφές των αναταράξεων σε ρευστά υλικά, όπως οι στροβιλισμοί του νερού σε ένα ταραγμένο ρυάκι ή οι πραγματικοί ανεμοστρόβιλοι, διαπιστώνουν έκπληκτοι οι φυσικοί. Το παράξενο στην ιστορία είναι ότι η στατιστική υπογραφή της δυναμικής των ρευστών ανιχνεύεται μόνο στους πίνακες που ζωγράφισε η διαταραγμένη μεγαλοφυία όταν ήταν πνευματικά ασταθής - οπότε μιλάμε για την περίπτωση που η τρέλα και η ευφυία ή, αν θέλετε, η τελειότητα συνορεύουν με τον πιο απίθανο τρόπο. Σύμφωνα με το Nature.com, αλλά και με το διαδικτυακό αρχείο arXiv.org, απ' όπου είδαμε κα ιτη μελέτη, πρόκειται για ένα ακόμα παράδειγμα καλλιτέχνη που εντελώς διαισθητικά είχε αντιληφθεί τη δυναμική των φυσικών φαινομένων. Μαθηματικά μοτίβα φράκταλ, για παράδειγμα, είχαν στο παρελθόν εντοπιστεί στα έργα του Αμερικανού ζωγράφου Τζάκσον Πόλοκ, η ψυχική υγεία του οποίου δεν ήταν επίσης ιδιαίτερα ... ανθηρή. Η ανάλυση των πινάκων του Βαν Γκογκ στον υπολογστή αποκάλυψε ένα μοτίβο φωτεινών και σκοτεινών περιοχών που ακολουθούν τις εξισώσεις του Αντρεϊ Κολμογκόροφ, του Σοβιετικού επιστήμονα που τη δεκαετία του 1940 κατάφερε να περιγράψει έστω και εν μέρει τη δυναμική του στροβιλισμού των ρευστών. Οι ταραγμένοι ουρανοί στην Έναστρη Νύχτα (1889) και στο Δρόμος με Κυπαρρίσι και Άστρο (1890), μεταξύ άλλων, παρουσιάζουν τη λεγόμενη «κλιμάκωση Κολμογκόροφ», εξισώσεις που δίνουν την πιθανότητα δύο οποιοδήποτε σημεία του ρευστου να έχουν μια δεδομένη διαφορά ταχύτητας. Οι ερευνητές εξέτασαν έργα και άλλων ζωγράφων αναζητώντας τη στατιστική υπογραφή του Κολμογκόροφ, όμως η διαισθητική ικανότητα του Βαν Γκογκ φαίνεται ότι ήταν μοναδική. Η διάσημη Κραυγή του Έντβαντ Μουνχ, για παράδειγμα, είναι γεμάτη από παρόμοιες δίνες, οι οποίες δεν ακολουθούν όμως τις μαθηματικές εξισώσεις.

Η Κραυγή

Δρόμος με Κυπαρρίσι και Άστρο